“Özlemini çektiğimiz, ‘özgür basın’ idealiyle değerlendirdiğimizde, 1940’ların sonunda Safa Kılıçlıoğlu ile başlayan ve bugünlere uzanan sakıncalı bir kurulumun, Türk basınındaki ‘sermayedar patron’ yapılanmasının -bir dönem- temsilcilerinden biriydi, Mehmet Ali Yılmaz.”

29 Nisan, Türk tiyatrosunun kurucu isimlerinden, yönetmen, oyuncu ve yapımcı Muhsin Ertuğrul’un 45’inci ölüm yıl dönümüydü. Türkiye’ye iki önemli kurumu, Darülbedayi ve Devlet Tiyatrosu’nu kazandırmış “Baş Yönetmen” Ertuğrul’un mezarını İBBŞT yönetimi ve birkaç oyuncu ziyaret ederek karanfil bıraktı, kendilerine çok teşekkür ederim.

Praksis dergisinin 1 Ocak 2025’te yayınlanacak olan 67’nci sayısı için çağrı metni yayımlandı. Sayı editörlüğünü Nevra Akdemir ve Melek Zorlu’nun üstlendiği sayının konusu “Otoriterleşme ve piyasalaşmanın kıskacında akademi” olarak belirlendi.

Hayatımda en sık, ne kadar yorumu varsa hepsini dinlediğim konçerto  “Dört Mevsim”. Malum, bestecisi Antonio Vivaldi aslında bir rahip. Venedik’te bir manastırda görevliyken, 1720’lerin başlarında “Il cimento dell’Armonia e dell’Inventione” (Uyum ve Buluş Arasındaki Çekişme) başlığı altında birbirini izleyen 12 konçerto bestelemiş (8 no.lu eseri).

Hayatımız da dünyamız da bir bakıma satranç tahtası…  Oynayanlar gönüllü, piyonlar da gönülsüz; bu yüzden birçok insan ne okuyabilecek önüne konulan tuzakları, engelleri ne de yaşayabilecek kendisini, hep gelecek beklentisi içinde ömrünü tüketecek… 

Neredeyse tam otuz yedi yıl sonra, size olan duygularımı ilk kez anlatmaya karar verdim. Belki yeterince farkında değildim. Belki susmak işime geldi. Bunca sene hep kaçtım, erteledim. Geçiştirdim. Çekindim. Hatıraların, tarihin suskunluğuna sürgün ettim her şeyi.

Bu gazeteleri okuyarak, bu televizyonları izleyerek, bu uzmanları dinleyerek, bu dünyanın gerçeğiyle yüzleşmek mümkün değil… Boşuna ‘neden söz ettiğini bilmek önemlidir’ denmemiştir… Şeylerin gerçeğiyle, şeylere dair anlayış-kavrayış arasında derin bir uyumsuzluk var.